| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
W sobotę w "Szwejku" odmówiłam sobie konsumpcji kilogramowej golonki (innych nie ma).Do tej pory gnębi mnie to, a pytanie "...może bym dała radę ?"- prześladuje. Nic to, za dwa tygodnie bohatersko podejmuję wyzwanie. Kaśka psychicznie ma sie ustawić ,we dwie to zjemy, a co!
Zakupy zrobione , pieniądze wydane, spokój.
Dzisiaj biegnę z Bożenką do Dekadencji na jazz. Podobno będzie ktoś wart wysłuchania .Nie wiem kto, ale ekspert tak mówi, więc nawet nie pytałam.
Mimo , że dzisiaj sobota wstałam raniutko.Zaraz jadę do Kasi na całe dwa dni.A teraz rekompensuję sobie nieobecność na Zaduszkach Jazzowych (podobno młodzież próbuje połączyc jazz i hip hop) słucham płyty Elli Fitzgerald ."My heart belongs to daddy" słuchałam w wielu wykonaniach , ale Ella jest nie do podrobienia.Własnie słucham "My man" przeszkadza mi to trochę w pisaniu , bo rączki same unosza się do góry ,ramiona falują,pupcia balansuje na krześle itututu i aaaa noooiiii aaa lalabiii ba bubu bab fa.I od początku"Ain't nobody's business but my own" idę na parkiet rozprostować całe piżamkowe ciałko za chwilę będzie "Drem a little dream of me".Fajne jest życie.
Zwariowany czas. Byłam z Kasią na grobach. Kasia zapaliła na grobie mojej matki znicze za dziadków, Hugha, kolegę z pracy. Było pięknie, ładna pogoda , dużo znajomych. Dostałam kilka komplementów typu „cała Danusia”. Lubię je chociaż wiem ,że nieuzasadnione. Kocham swoją Mamę chociaż nie żyje już 4 lata.
Jestem pewna, że miłość Jej do Nas przesłania nawet teraz jej niebieskie oczka i nie ocenia, nie wymyśla, jesteśmy jej kochanymi dziećmi dalej. Jakoś w te odbierane paskudnie przez wielu święta ja czuję się rewelacyjnie. Czuję obecność mojej Matki , która akceptuje teraz, tak jak przez całe doczesne życie swoje córeczki, wnuczki, wnuczków, małżonka rodzinę dalszą i bliższą, znajomych i nieznajomych też.
Pamiętam , w pierwszej klasie liceum zadzwoniłam i powiedziałam, że przyjeżdżam z koleżanką. Porcelanowa zastawa ze złoceniami. Wymyślne potrawy. Musiała je przygotowywać co najmniej dwa dni. Do tej pory pamiętam to królewskie przyjęcie. Było specjalnie dla mnie i mojego gościa. Taki drobiazg, a utkwił bo zaświadcza , że bezinteresowna, wielka miłość istnieje. To było dla mnie i nie zapomnę, nigdy nie zapomnę.
Zaraz wyruszam. Spodziewam sie atrakcji takich jak sprzątanie w domu i na cmentarzu.
Na szczęście mam o czym "śnić" przy tych zajęciach.
Grypa już mi nie straszna. Dwie kulki watki namoczone w spirytusie w sterylnym pojemniczku, szczepionka nagrzana do temperatury ciała, klęczący oprawca zestresowany do tego stopnia , że zaczęłam snuć domiemanie , że od czasu stażu tego nie robił . To było urocze i nic, a nic nie bolało:)))))
Uciekam już, Tato czeka.
Mam jednodniowy urlop.Raniutko zaniosłam deklaracje.W ramach relaksu biorę się za porządkowanie kwiatków na balkonie.
Ale za to popołudnie, ale za to wieczór ...będzie dla Nas.